Vooruitgang doet ons niet altijd vooruitgaan
Beste luisteraar,
Gisteren las ik in de krant dat de eindredactrice van dit programma te kampen heeft gehad met ongewenste mannelijke aandacht omdat ze in ditzelfde programma heeft te kennen gegeven al eens geil te zijn na het sporten. Inspanningsgeilheid.
En dat terwijl de gemiddelde man gewoon moe is na het sporten en al zijn spieren pijn doen, échte pijn eh, maar dat terzijde.
Ongepaste berichten van mannen wier wellust door die boodschap werd opgewekt, waren dit weekend haar deel.
Alsook 300 nieuwe instagramvolgers. Een droom voor menig influencer.
Nu ik er aan denk. Ikzelf ben opvallend geil na het nemen van een selfie. Dat is een soort van influencersgeilheid, vermoed ik. Ik zie u alle driehonderd graag zometeen op mijn instagram.
Maar goed. Ik kan me voorstellen dat het even schrikken is als er dreigende berichten op je smartphone binnenkomen. En, zoals het dan klinkt, vooral dat dit “anno 2018” nog gebeurt.
Die “anno 2018”, dat wordt er dan bij gezegd vanuit de veronderstelling dat de wereld altijd maar in de goede zin evolueert.
Kleine kanttekening. Voor anno 2010 bestond er nog geen instagram dus konden je bikinifoto’s niet eens gecheckt worden. En voor anno 2006 kenden we nog geen grofgebekte twittertrollen, wier taalgebruik het respectloos communiceren heeft genormaliseerd.
Er is dus steeds minder een rem om direct te communiceren, en er bestaan steeds meer kanalen toe. Het lijkt mij dat we beter zouden zeggen: “behoorlijk 2018”, of “uitermate 2018”, in plaats van te doen alsof de vooruitgang ons enkel doet vooruit gaan, anno 2018. Dat is een typische “Marrakesch-gedachte”, zou Bart De Wever zeggen.
Weet u nog hoe dat vroeger ging als een gemiddelde man een vrouw tot de bedstee wilde verleiden: hij moest een geschikt parfum opdoen, de juiste kleren dragen waarin niet te hard opvalt hoe weinig hij wel niet sport en hij moest een opening line verzinnen. “Euh, komt gij hier vaak in de sportclub?” En dan zei dat mens nog nee ook.
Dat hoeft allemaal niet meer, dat is zo anno 2005.
Nee, dan liever effe via social media lekker die frustratie kwijt. Dat is een beetje zoals opkomen voor je mening door alles kort en klein te slaan met een kap over je hoofd.
Uitermate 2018.
Het wordt tijd dat het jaar wisselt, denk ik dan, maar ook dàt veronderstelt dat de toekomst beter brengt.
Johan Terryn is creative leadership coach en mediacoach, en herneemt in het voorjaar 2019 zijn voorstelling "De Ingehuurde Man". Vind de speellijst op www.johanterryn.com