Beste luisteraar,
Soms kruipen er in het holst van de nacht zinnetjes uit mijn hoofd. In het donker lijken dat vaak meesterlijk goeie zinnetjes, in elk geval de moeite om het nachtlampje aan te knippen en ze te noteren. ’s Morgens lees ik dan wat de oogst van die nacht is.
Vaak begrijpen mijn slaapogen niet meer wat me bezielde het licht aan te knippen. Heel af en toe moet ik glimlachen. Dan schrijf ik het over in een boekje en hoop ik dat het later nog eens van pas komt.
"Als u dat wil loods ik u even door de oogst van de voorbije week. En als u dat niet wil ook, want ik beslis hier.” Dat was bijvoorbeeld het zinnetje dat me deze nacht te binnen schoot. Ik zocht namelijk nog een idee voor dit Middagjournaal.
Maandagochtend vond ik dit op mijn nachtkastje: “Op ieder potje past een dekseltje. Sommigen onder ons zullen dat dekseltje nooit vinden, maar het is er.”
Deze zin gaat mijn boekje niet halen. Vermoedelijk was dit het resultaat van een eenzame nacht. Ik las het terug en bedacht mij dat ik puur mathematisch gezien wellicht in China zou moeten gaan zoeken naar een deksel en daar had ik geen zin in.
Dinsdagochtend :
"Als je even vaak zou knipogen als je dat emoticon gebruikt, gaan mensen denken dat je een tic nerveux hebt.”
Ik gebruik teveel emoticons de laatste tijd. Zeker de knipoog. Die dient om te laten weten dat wat je neerschrijft om te lachen is. Een berichtje wordt al zo gauw verkeerd begrepen. Maar als je dat in het echte leven zou doen, steken mensen je in een dwangbuis. Dus probeer ik nu te minderen. Dat lukt aardig, knipoog.
Woensdag las ik : “De eeuwigheid is heel erg lang. Zeker tegen het einde aan.”
Die komt nog wel eens van pas. Ik ben de laatste tijd veel bezig met de dood. Wat me opvalt is dat ik op onbewaakte momenten nog altijd verlang naar het einde van de eeuwigheid. En dat dat dus niet kan. Maar dat verlangen is te mooi om los te laten.
En gisteren nog dit:
“Als niemand uit de toekomst opdaagt om je tegen te houden, hoe erg kan het dan zijn?”
Dit zou een levensmoto kunnen zijn. De goesting om dingen uit te proberen, heeft me altijd veel verder gebracht dan de angst om te mislukken. Moet u ook maar eens proberen.
Nu ik dat allemaal nog eens herlees, kies ik er twee om bij de houden. De rest deel ik uit, aan u bijvoorbeeld beste luisteraar. Veel plezier ermee.
Johan Terryn maakt de podcast, de theatervoorstelling en de Doe-Het-Zelf audiowandeling Het Uur Blauw.