Beste luisteraar,
Afgelopen zomer heb ik op wolkjes gelopen. Avond na avond. Om u dat uit te leggen moet ik u meenemen in een flashback naar de backstage van de Stadsschouwburg in Antwerpen. Ja, ik heb daar Engels voor nodig. Een terugblik naar het achterpodium klinkt zo raar. Kom nu maar gewoon mee.
We spreken augustus, begin september. Drie mannen van middelbare leeftijd proberen daar elke avond opnieuw in een recordtempo hun driedelig kostuum te wisselen voor een glitterpak en plateauzolen. Een quick change mag zoiets heten in theatermiddens. De musical Mamma Mia eindigt met een feestelijke jukebox van Abba’s grootste hits. En daar horen pluimen en veren of in dit geval pailletten en plateauzolen bij. De rits van het glitterpak zit achteraan, zodat de mannen tegen hun dagelijkse gewoonte in elkaar moeten dichtritsen. Dat doen ze voor ze gaan zitten en hun zilveren plateauschoenen dichtknopen.
Daarna hebben deze 3 makkers ongeveer 4 maten de tijd om even rustig op een stoel te zitten. Ze zuchten, want ze hebben alles gegeven maar ze vragen zich geen seconde af waarom ze dit ook alweer deden. Want 4 maten later staan ze op en stappen ze intussen geroutineerd de route naar de coulissen alwaar ze onder luid gejuich het podium oprennen.
Een 50-tal keer heeft deze routine zich afgespeeld, meer dan 70.000 mensen waren getuige. Keer op keer maakten mensen een bevrijdingsfeest mee na een lange tijd van opsluiting.
Telkens wanneer het doek viel, wisten deze overjaarse glitterboys weer precies waarom ze zich in deze outfit publiekelijk durfden vertonen: omdat theater en muziek doet leven, dromen, lachen, janken en juichen.
©Steven Hendrix
Ondanks de ongemakkelijke plateauzolen was dit lopen op wolkjes, beste luisteraar. Want één van die mannen was ik. Ik maak me nu op voor een ingetogener kostuum wanneer ik de voorstelling “Het uur blauw” ga spelen. Maar ook al gaat die over de dood, ze gaat net zo goed over de liefde. En dus weet ik dat ook straks het publiek met een opgelucht gevoel de zaal zal verlaten. Op wolkjes, zoals ze zeggen.
Johan Terryn is speler, schrijver en coach. Hij speelt vanaf 1 oktober de voorstelling "Het uur blauw" doorheen Vlaanderen.
Comments