top of page
Foto van schrijverJohan Terryn

Een moment van verplichte zelfreflectie.

Bijgewerkt op: 20 apr. 2020

Vierde week quarantaine.

Zoals ik bij veel gedreven & oplossingsgerichte persoonlijkheden in mijn omgeving heb gezien, zou ook mijn eerste reactie toen de corona crisis uitbrak er één zijn geweest om een tandje bij te steken. Oplossingen vinden, nuttig zijn, en vooral de plotse verandering proberen controleren.


Ik werd echter geholpen door de omstandigheden. Tenminste zo zie ik het.

Ik kwam net uit een stilgelegde grote theaterproductie, waar ik samen met een 50-tal mensen een prachtig raderwerk vormde. Deel van zo’n productie zijn en het podium delen (voor en achter) is vergelijkbaar met een team vormen in eender welke andere professionele context. Je deelt een passie en missie die iedereen motiveert, er is een duidelijke rolverdeling, strategie, voorbereiding, creativiteit...

Dat werd plots stopgezet en van me weg genomen door de quarantaine maatregelen en dus zorgde het voor een zwart gat.

Daarnaast kreeg ik wat griepsymptomen en spierpijnen, die -wie zal het ooit zeggen- een milde vorm van het virus kunnen geweest zijn. In elk geval werd ik verplicht om veel te rusten. En om vanuit mijn zetel de actualiteit en de online bewegingen van zovele mensen uit de training & coaching sector te volgen.

Er werd wild gevirtualiseerd en gewebinard. Niet altijd met een even grote kwaliteit. Hoe kon het ook anders: het was snel reageren.


Ik kon niet in actie schieten en dus was stilstaan en reflecteren het enige wat ik kon doen. Een vertraging in plaats van een versnelling. “Reculer pour mieux sauter”, het is iets wat ik al vaker heb toegepast in tijden waarin ik voel dat een oude werkelijkheid niet meer bestaat en ik me moet aanpassen aan een nieuwe. De wereld is constant in verandering, ook mijn context wijzigt continu. In mijn freelance bestaan heeft zich al de nodige flexibiliteit, weerbaarheid en veerkracht moeten manifesteren.

Die reflectie bracht me bij mijn rol als mental coach.

Wanneer onze samenleving zich langzaam opnieuw op gang trekt, zullen velen van ons zich geconfronteerd voelen met een nieuwe werkelijkheid. In de context rondom hen, maar meer dan waarschijnlijk ook gewoon vanbinnen. Deze periode van vertraging en verstilling, kan ons weer in contact hebben gebracht met oude verlangens, of met dingen die we niet meer willen in ons leven. Ik zie het als mijn taak om die mensen te helpen om die nieuwe inzichten vorm te geven en om die mensen te begeleiden in hun exploratie naar een leven dat beter bij hen past.

Daarnaast voel ik ook meer dan ooit de drang om als creative leadership coach de leiders van de toekomst te helpen groeien.

De hele toekomst is nog nooit zo onvoorspelbaar geweest als in deze corona tijden. En ook al zit de expertise rond het virus bij de wetenschappers, toch weten ook zij niet hoe je een samenleving opnieuw het vertrouwen geeft om zich weer op gang te trekken. Het is immers nog nooit gedaan. Wanneer het GEES in ons land (economen en medische wetenschappers) dat begint uit te zoeken, hebben zij geen pasklaar voorbeeld. Ik zou als ik hen was trouwens ook sociale wetenschappers betrekken.

‘Impossible isn’t something that can’t be done.

It’s just something that hasn’t been done before.’


Leiders in de samenleving en in business hebben in de nabije toekomst, of nee nu al, een grote nood aan onbegrensde creativiteit én empathie. Want het zal veel empathie vragen om niet langer een competitieve, maar een samenwerkende samenleving en economie op te bouwen. De zorgsector geeft ons daarbij het goede voorbeeld.

De topvrouw van EgonZehnder, Jill Adler, vertelt recent in een filmpje heel helder welke drie belangrijke shifts het leiderschap nu nodig heeft om in een complexe en onvoorspelbare wereld te functioneren en zinvol mee te bouwen aan een samenleving.

Het gaat om kwetsbaarheid (in plaats van onoverwinnelijkheid),

om er zijn in authentieke aanwezigheid (in plaats van actie en doen)

en het gaat purpose, de intentie om iets te realiseren dat de samenleving dient.


"Het enige wat onmogelijk is,

is de wereld rondom controleren en verandering tegenhouden."


De leiders van de toekomst zullen meer dan ooit creatief leiderschap moeten tonen.

Als Creative Leadership Coach wil ik daar graag verder mijn steentje toe bijdragen, om leiders te begeleiden hun nieuwe rol te vinden en die op authentieke wijze en vertrouwend op hun intuïtie in te nemen. Om zo een creatieve flow door hun organisatie te laten vloeien en te kunnen inspelen op de nieuwe opportuniteiten die zich aandienen.

Als je lange termijn wil denken, start je best op korte termijn met reflectie en exploratie.

Wanneer de snelle reactiedrang van gedreven en oplossingsgerichte persoonlijkheden wat tot rust is gekomen, is het tijd om er aan te beginnen.

Ik sta klaar als coach om daarbij te helpen.



Johan Terryn is gecertificeerd professioneel coach (PCC-level) en systemisch coach, heeft 25 jaar ervaring voor en achter de schermen in de media, is acteur en van opleiding taalkundige en communicatiewetenschapper. Als ik u kan helpen, lees gerust verder op mijn website of contacteer me.

211 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page