Terwijl onze kathedraal onder hoge druk wordt gereinigd praten we elkaar ons leven bij.
Beste luisteraar,
Terwijl het opgietduo Heidi en Daniel een onverbiddelijke dampstoot geeft, de geur is eucalyptus, persen de laatste druppels vocht zich door mijn poriën. Leger dan dit wordt mijn lijf niet. Al sinds mensenheugenis of toch zeker 5 jaar geven mijn broer en ik elkaar een stevige saunabeurt cadeau voor onze verjaardag. Twee keer per jaar vertragen we ons eigen leven en stappen in dit ritueel voor een halve dag en een avond.
Terwijl onze kathedraal onder hoge druk wordt gereinigd praten we elkaar ons leven bij. Hoe ouder we worden, hoe intiemer en opener de gesprekken. Een heel ander leven hebben we vol gelijklopende herinneringen vanuit een ander perspectief. Terwijl de damp zich uit onze lijven pompt, kijk ik hem aan. Dat is hem dus: de enige man ter wereld die in dezelfde baarmoeder gedragen werd als ik, de enige man met dezelfde zus. De enige man die echt weet waar ik het over heb als ik hem zeg dat ik zo afzie van mijn eigen drang om altijd maar uit te blinken in alles wat ik doe. Die dan zelfs nog zegt: "en daar ben je ook aardig in geslaagd."
Een Broer hebben. Het is een aanrader, denk ik terwijl we een handdoek om onze lendenen slaan. Ik heb vrienden die ik dicht tegen de borst hou, waar ik heerlijk mee van gedacht kan verschillen en van smaken kan genieten. Maar ik heb er maar één zo, die toevallig uit dezelfde schoot komt.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik het apprecieer een broer te hebben en een broer te zijn. Heidi en Daniel slaan een laatste keer hun handdoek naar ons uit. De warmte dwingt ons naar buiten. Voor de zoveelste keer zijn we herboren.
Beluister dit Middagjournaal.
Johan Terryn is leadership coach en schrijft momenteel aan zijn nieuwe theatervoorstelling.