Beste luisteraar,
Ik maak me niet vaak druk in dingen. Dat is zo’n gedoe. Maar soms lees je iets wat even in je hoofd blijft hangen. En ook dat is een vorm van drukte. Begin september wordt het allereerste mannenfestival georganiseerd in België. Drie dagen lang zijn er workshops om de eigen mannelijkheid weer te ontdekken en contact te maken met je gevoelens.
Ik probeer me dat voor te stellen en denk dat dat bij mannen ongeveer zo gaat:
“Ja, zeg maar: wat voelt ge?”
“Ik heb precies toch al een klein hongertje.”
Er zijn ook regels, lees ik. Je moét alle drie de dagen deelnemen. Je moét zelf je eetgerei meenemen en afwassen. En er wordt geen enkele druppel alcohol geschonken. Mocht ik het cynisme in mezelf niet hebben afgezworen, ik zou denken dat de regels werden opgesteld door een vrouw.
Binnenkopper.
Ik moet terug denken aan het programma M!LF van een hele tijd terug, waar ze het over bier en blote tieten hadden met een meer dan flinke grijns. Zo’n grijns waarvan je denkt: die gaat pas over als het vuilnis weer moet worden buiten gezet. Na afloop van de eerste aflevering zette ik mijn strijkijzer neer en sms’te de makers: “ideaal programma om bij te strijken”. Het was stiekem de waarheid maar ik hoop dat het klonk als milde ironie. Ik was op dat moment net single vader en kon geen grotere voldoening vinden dan het zelf kunnen zorgen voor mijn kinderen. Ik streek hun kleren en tegelijk de plooien uit ons gehavend bestaan. Mannelijkheid gaat over het nemen van verantwoordelijkheid, bedacht ik me toen. Het wordt nergens anders aangeleerd, behalve van vader op zoon.
En nu dus ook op een festival.
Een man wil zich ook kunnen onderscheiden. Lastig op een festival waar iedereen op zoek is naar zijn mannelijkheid. “Zeg maar, wat voelt ge?” “Ik voel wel iets voor de workshop Ijslandse Haka.”
Lastig ook in een wereld waarin steeds meer vrouwen zich als man gaan gedragen. Niks mis met gelijkwaardigheid. Maar straks fluiten zij naar de bouwvakkers.
Ik denk even na.
Ja, ik ben er al.
Moed, Eer, Initiatief, Creativiteit, Onafhankelijkheid en Verantwoordelijkheid. Dat is voor mij de potgrond van mannelijkheid. De scharnierpunten die al van oudsher richting geven aan het leven van een man. Iets waar hij gelukkig van kan worden. Of content. Het gevoel waarbij hij een blikje bier opentrekt en z’n blik laat vallen op vrouwelijk schoon. Als een man die deugden goed ontwikkelt, bouwt hij voor zichzelf een leven uit waarin ook Nederigheid en Mededogen perfect een plaats kunnen krijgen.
Zo, bij deze heb ik mezelf een ticket voor het mannenfestival bespaard.
Drie dagen vrij. Geen drukte in mijn hoofd. Haka.
Herbeluister via www.radio1.be/tag/middagjournaal