top of page

DOE HET ZELF UUR BLAUW

Ben je iemand dierbaar verloren? 

Zoek je naar een eigen helend ritueel?

Wil je een eerbetoon brengen?

Ik wandel met je mee in de audiowandeling Doe Het Zelf Uur Blauw,

geïnspireerd op de podcast reeks Het Uur Blauw.

Ik stel je vragen en reik gedachten aan om je rouwproces vorm te geven.

Samen maken we een eerbetoon aan de overledene.

Download nu en wandel morgenvroeg de zon tegemoet.

Voor de prijs van een boek of een theatervoorstelling en zeker niet alleen

voor mensen die iemand verloren tijdens de corona crisis.

Je kan deze audiowandeling ook cadeau geven,

geef dan bij het downloaden het mailadres in van de persoon die je wil verrassen.

Schermafbeelding 2020-08-19 om 13.20.23.

Getuigenissen

"Op woensdag 18 november heb ik samen met mijn man aan zee ons Uur Blauw beleefd. Bewust al wandelend 'stilstaan' bij ons verdriet werkte voor ons allebei helend. Het deed ons allebei deugd om bij onszelf op zoek te gaan naar de antwoorden op de vragen die werden gesteld. We werden heel goed begeleid in onze oortjes en we waren er niet alleen: mijn beide overleden ouders waren ontzettend dicht bij ons. De kleuren waren magisch die ochtend en de zon verwarmde ons hart de rest van de dag. We zijn heel dankbaar voor ons Uur Blauw en hopen dat het nog voor vele mensen troost kan brengen."

Nathalie en Stefan.

"Hoe ik mijn eigen uur blauw heb beleefd? 

Soms kom je in je leven een echt mooie mens tegen. Die zomaar even naast je loopt. Die een denkbeeldige arm om je heen slaat op dat moeilijke moment. Wanneer de nacht overgaat in de dag. De zon u haar energie brengt. Die met enkele oprechte warme woorden zoveel genegenheid kan geven. Ook al ken je hem niet. Die bij zo een moeilijk onderwerp kwetsbaar jouw verlies herkent en helpt te plaatsen. 

Durf het toe te laten, dan begint het al bij ‘goedemorgen’... 

Dat je zelf een audiowandeling maakt, is prachtig omdat je dan volledig eerlijk tegen jezelf kan zijn. Bovendien is de aanpak heel universeel en zeker niet alleen voor verlies tijdens corona."

Greet.

"Op zaterdag 14 november stond ik met m’n mama voor dag en dauw op de Kalmthoutse Heide, gepakt en gezakt en met Doe Het Zelf Uur Blauw in onze oortjes. Het was net gestopt met regenen, de hemel trok langzaam open en in het oosten veranderde zwart in blauw, en grijs in oranje-paars. Kraanvogels vlogen over, een lange V in de lucht. Wat doet het goed om zo vroeg op de dag de natuur op te zoeken, en te zien dat alles vol leven is, vol verandering, vol schoonheid.

Mijn mama verloor haar jongste zus tijdens de tweede corona golf. Het afscheid zelf was in mineur, ik kon er niet bij aanwezig zijn. Voor mij voelt dat ontnomen afscheid, en die ontnomen laatste maanden bijna even zwaar als het verlies zelf.

Door het maandenlange isolement zijn er zoveel gesprekken niet gevoerd en zoveel gevoelens niet uitgesproken. Een vroege ochtendwandeling en -babbel over verlies, met de audiowandeling als leidraad, was een zachte pleister op de wonde. Een open landschap creëert ruimte voor grote gevoelens. De afwezigheid van andere mensen, zo vroeg op de dag, geeft moed om moeilijke dingen toch in woorden te proberen vatten."

Matthias

"Op donderdag 17 december wandelde ik mijn Doe Het Zelf Uur Blauw aan de oevers van de Nete in Westerlo. De zon was er nog niet helemaal. Wonderlijk om met drie op stap te zijn en echt op verhaal te kunnen komen. Mijn vader overleed toen ik 20 was en wandelde 30 jaar later nog een keer mee. Ik wens dat nog veel mensen op deze intense manier heel dichtbij zichzelf met jou als coach/gids, want zo voelt het echt, mogen wandelen en op verhaal kunnen komen.

Annik

"Ik ben vorig jaar in oktober mijn man Pascal verloren, nadat er 11 jaar geleden bij hem een hersentumor werd vastgesteld. Ondanks alles hebben we een geweldige 17 jaar samen mogen zijn. Ik ondervind dat ik heel moeilijk verdriet om mezelf kan hebben, maar dat het er wel is natuurlijk... Door je Doe Het Zelf Uur Blauw heb ik weer eens kunnen wenen... Wat zo'n deugd deed. Hoe blij kan een mens zijn met verdriet. Het is veel aangenamer verdriet te hebben met mooie herinneringen in gedachten dan vast te lopen."

Kaatje

"Ik vond het heel mooi hoe je zo rustig en zonder er echt te zijn, toch een sfeer creëert waarin je het gevoel krijgt niet alleen te wandelen. Het mooi verwoorden van gevoelens en vragen, het blauw van de lucht... het was mooi... Ik kan het alleen maar aanraden... Ik had na de audiowandeling vooral een rustig en gelukkig gevoel. Ook gevoelens van dankbaarheid voor alles wat ik heb. Het uur blauw heeft die gevoelens alleen maar versterkt. Dank je wel daarvoor."

Petra

"Mijn zussen en ik moeten er eerlijkheidshalve bij zeggen dat we het uur kou deden in plaats van blauw. We hebben nog kleine kindjes en de nachten zijn vaak gebroken, dus na het afzetten aan de crèche begonnen we er aan. Het was ijskoud en desolaat, dus het heeft zijn effect niet gemist. Het was een aangename manier om mama te gedenken zonder dat het voor ons vreemd aanvoelde. Hoewel wij nog elk moment stilzwijgend met haar gemis moeten leren omgaan, was dit de uitgelezen kans om het ongezegde bespreekbaar te maken via jou. Heel erg bedankt om deze moeilijke dag op een gepaste dag te helpen invullen. Hierdoor werd het pijnlijke ook een beetje mooi en kwamen we er achter dat we onze mama haar meest treffende kwaliteit willen najagen: pure liefde geven in al zijn eenvoud."

Meggie

"Bij het horen van je stem, en toen je vroeg om mezelf voor te stellen, liepen de tranen al over mijn wangen, vanzelf. Ik denk dat ik afgelopen jaar nooit echt heb kunnen wenen. Dat heb jij mogelijk gemaakt.
Er zit nog heel veel pijn in mij, dat voelde ik heel de wandeling door. Maar
ons 'gesprek' gaf ook kracht, kleine handvaten om sterkte en moed te zoeken, het negatievere om te buigen.
Op de audiowandeling kwam ik veel dieren tegen, vogels, eenden, maar ook honderden konijntjes en een grote bever kruiste letterlijk mijn pad. Alsook een vos, net met je afsluitende woorden. Alleen had ik verkeerd geschat waar de zon zou opkomen, ik dacht dat het boven het meer zou zijn, maar het was achter de huizen, velden. Ik was bang dat ik de bol niet zou zien.. Maar toch, het was me wel gegund. Ik had nog nooit een zonsopgang gezien.
Ik voelde een diepe verbondenheid. Dankjewel om dit mooie, intense moment mogelijk te maken."

Ilse

bottom of page