Beste luisteraar, Ik wou u vandaag spreken over belangrijke dingen, maar daar is iets tussen gekomen. Vaderlands Voetbal. Ik zag afgelopen zaterdag die Tunesische bondscoach zijn tranen verbijten nog voor de match begon, bij het zingen van het Tunesische volkslied. Hij moest er even bij gaan zitten in de dug out. Om de tranen uit zijn ogen te wrijven. Ik vond dat heel aandoenlijk. Toegegeven. Iets minder aandoenlijk vond ik de vaderlandsliefde van Donald Trump die ik laatst d

Beste luisteraar, Het wordt een zomer zonder borsten. Dat lees ik in de krant. Dat er tegenwoordig geen vrouwen meer topless op het strand liggen te zonnen. Ik vraag me af of ik dat jammer vind en ik denk van ja. Ik herinner me nog haarscherp mijn eerste ervaring met onbekommerde borsten. Het was einde jaren zeventig, ik ging met mijn ouders en broer en zus naar Frankrijk op vakantie. In België was er op dat moment nog geen sprake van een vrijgevochten kommisveur, dat viel to

Beste luisteraar, Ik maak me niet vaak druk in dingen. Dat is zo’n gedoe. Maar soms lees je iets wat even in je hoofd blijft hangen. En ook dat is een vorm van drukte. Begin september wordt het allereerste mannenfestival georganiseerd in België. Drie dagen lang zijn er workshops om de eigen mannelijkheid weer te ontdekken en contact te maken met je gevoelens. Ik probeer me dat voor te stellen en denk dat dat bij mannen ongeveer zo gaat: “Ja, zeg maar: wat voelt ge?” “Ik heb p

Beste luisteraar, Ik kom net terug van een eilandengroep in Azië, waar ik tv opnames heb bijgewoond waarover ik verder niks mag zeggen op straffe van boete. Dus nu even geen vragen. De jetlag is nog vers. Het ontbreken van een zoemende airco overvalt me nog af en toe. Het is daar, in de broeierige hitte, dat ik moeizaam de aanzet voor dit middagjournaal heb trachten te schrijven, kauwend op een grasstengel en op flarden tekst. Starend naar een helderblauwe hemel en naar de sc

Volgende week schrijf ik het Middagjournaal voor Nieuwe Feiten op Radio 1. Zo ziet het eruit als ik wat zit te mijmeren waarover ik het wil hebben. Lees: ik heb even geen inspiratie dus ik trek een foto. :) Je kan elke dag de tekst lezen op mijn blog. www.johanterryn.com/blog #column #radio #middagjournaal

Beste luisteraar, "Ik doe het, Morgen, dat ik het zeker zal doen. Morgen, zeker voor de noen." Mensen die een echte snor kunnen laten groeien, herkennen ongetwijfeld de lyrische tekst van het nummer “Morregen” van Belgian Asociality uit 1994. Terwijl ik het in mijn hoofd neurie, dringt de vraag zich aan mij op of Mark Vosté, de zanger van deze Mechelse punkgroep, datgene wat hij wilde doen ondertussen al gedaan heeft. We zijn 2018, 24 jaar verder. Uitstelgedrag is iets fascin

Beste luisteraar, “Elk zijn mening” en “ieder zijn waarheid” zijn tegelwijsheden die al even meegaan. En ja, als ik er zo over nadenk, ze kloppen wel. Een mens trekt conclusies uit de dingen die hij meemaakt of observeert en beschouwt die conclusies daarna als ‘de waarheid’. Dat maakt elke mening belangrijk op persoonlijk vlak, maar ook niet meer belangrijk dan een andere op maatschappelijk vlak. Van iemand die nog nooit kaas gegeten heeft, hoef ik niet per se te weten wat hi

Beste luisteraar, Een Brits onderzoek vroeg aan 20.000 kinderen over de hele wereld wat ze later wilden worden. Ontdekking: kinderen dromen enkel van jobs die ze kennen uit hun eigen familie of van TV. Ze weten niet wat er allemaal mogelijk is. Wat een rotvraag is dat ook: wat wil je later worden? Het is een vraag die ik zelf vroeger haatte. Want ik wilde niet alleen acteur worden, ik was er ook al één: op familie- en schoolfeestjes, in de jeugdbeweging of op mijn eigen kame

Beste luisteraar, Deze ochtend hing er nevel over de akkers. Ik reed naar een vroege afspraak en ik bedacht mij dat het er zo ongeveer moest uitzien in het hoofd van mijn moeder. Alleen heet de nevel in haar hoofd Alzheimer. Een nevel genoemd naar Alois Alzheimer, een Duitser met een sigaar en een knijpbril. Als er nevel in mijn hoofd hangt, heet het gewoon kater. En als ik een Duitser was, zou ik niet Alois willen genoemd worden maar liever Friedrich. Onze gedachten maken ra

Beste luisteraar, Ik pleit schuldig. Elke dag verslind ik als een hongerig roofdier, als een wolf in Meerhout, de nieuwsberichten over krampachtige kiescampagnes en populariteitspolls in onze politiek. Zeker in de stad waar ik woon, levert dat met de komende gemeenteraadsverkiezingen een aardige soap op. En ik mag dan geen Thuis of Familie kijker zijn, ik realiseer me vandaag op dit middaguur eens te meer: ik ben verslaafd aan deze dagelijkse portie politieke soap in kranten